Komkommer tijd ? ;-)
Als het mij slecht of erg matig gaat dan hou ik graag m’n mond op sociale media, maar deze week gaat het eens een keer goed. Ik was boeken van Umberto Eco, Antonio Scurati, Ece Temelkuran en Timothy Snyder aan het lezen wat ik boeiend vind ten aanzien van opkomend fascisme en dictaturen uit het verleden. Na de verkiezingen vorig jaar waar de PVV de meeste stemmen haalde voelde ik me een paar dagen als een bevroren ijskast onderdeel van de schok. En wat ook een schok was dat het leek alsof op straat en in winkels geen enkel ander mens zo’n schok had. Maar intussen heb ik met vrienden gepraat en enkele van hen vertelde ook geschokt te zijn na de verkiezingen vorig jaar. Dat maakt het op de een of andere manier alsof het draaglijker voelt. Wat ik ook erg positief vind is dat ik zag dat een paar politici (NSC) LinkedIn als blog platform gebruiken. Dat vind ik hoopvol (En ik ga er voor het gemak even van uit dat moderatie daar 100% beter is dan op Twitter). En op Mastodon was er een donatie campagne opgezet om Kamala Harris aan te moedigen om Mastodon te gaan integreren voor communicatie, inmiddels was er 200k $ gedoneerd. Lichtpuntjes en hoop. Fijn.
Dat vrees ik ook. En de extra-parlementaire vorm die we nu hebben staat dat ook wel heel makkelijk toe, wat we ook nu al wel gezien hebben. Wilders staat nog steeds aan de zijlijnen te blaffen alsof hij nog een oppositierol heeft. Hij kan alle verantwoordelijkheid mooi van zich afschuiven.
Ja, en de coalitiepartijen en de regering maken deze constructie mogelijk. Dat neem ik ze ook wel kwalijk moet ik zeggen. Maar goed. Aan de andere kant denk ik niet dat de PVV nog groter gaat worden dan dit. De mensen die al geen PVV hebben gestemd zullen dat denk ik ook niet meer gaan doen en hier wel doorheen prikken.
Laten we maar hopen van niet